 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Калі паласу агнявую Ha захадзе сонца праводзе, – Пакінуўшы вежу старую, У сад каралеўна выходзе. Вось чмель прагудзеў аксамітны, Вось ярка-зялёная мушка... I ўрэшце з краіны блакітнай Ўлятае маленькая птушка. Як чутна яна запявае, Што ёсьць i вясна, i каханьне, I шчасьце бязь меры, бяз краю, I першая горыч расстаньня. Маркотна глядзіць каралеўна, – Так сэрца жадае любові! I хмурыць сувора i гнеўна Кароль пасівеўшыя брові.
[1915–1916]
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2021. Беларусь, Менск.
|
|
|